In de recente Yunus-affaire kreeg ook de Islamitische Universiteit Rotterdam ervan langs. Hoe terecht is de ophef?
Naast de grote Erasmus Universiteit koestert de stad Rotterdam ook het nog heel kleine zusje ervan: de Islamitische Universiteit Rotterdam. Erkend door de Nederlandse overheid als een Nederlandse universiteit op islamitische grondslag, met twee geaccrediteerde opleidingen in de islamitische theologie en in het pastoraat.
Zou het erg zijn geweest als de rector van de IUR wél bij de Gülen-beweging had behoord?
Bij de discussie rond Yunus, een jongen van islamitische ouders die door jeugdzorg was geplaatst bij een niet-islamitisch paar, werd door de NRC ook de Islamitische Universiteit betrokken. Een docent van de universiteit zou bij een bijeenkomst vergaande en niet onderbouwde uitspraken hebben gedaan en de rector van de universiteit zou behoren tot de islamitische Gülen-beweging die de drijvende kracht achter de commotie onder Nederlandse moslims zou zijn. Beide beweringen bleken onjuist. De betrokken docent had moslims opgeroepen vanuit hun geloof zich beschikbaar te stellen als pleeggezin voor islamitische kinderen die uit huis geplaatst worden; de rector behoort niet tot de Gülen-beweging. Maar zou het erg zijn geweest als de rector wel tot deze beweging had behoord?
De Gülen-beweging gelooft sterk in het belang van onderwijs en zet zich op veel plekken in de wereld in om kwalitatief goed onderwijs te bevorderen, vooral voor kinderen die er anders geen toegang toe hebben. De beweging is ervan overtuigd dat het geloof een positieve uitstraling kan hebben naar alle aspecten van het maatschappelijk leven. Ze neemt de moderne westerse wereld serieus en zoekt naar de eigen bijdrage die de islamitische geloofsovertuiging daaraan kan leveren.
De rector van de Islamitische Universiteit Rotterdam is een vooraanstaand jurist met een uitstekende wetenschappelijke staat van dienst én een gelovig moslim. De missie van zijn universiteit omvat onder meer het in gesprek brengen van geloof en wetenschap en wel uitdrukkelijk binnen de Nederlandse, westerse context. Zou er iets op tegen zijn als de rector van deze universiteit tot de Gülen-beweging had behoord?
Jezuïeten zijn vanuit hun traditie overtuigd van het belang van goed onderwijs en van de dialoog tussen wetenschap en geloof. Ze hebben colleges en universiteiten over heel de wereld, de overgrote meerderheid daarvan heeft een jezuïet als rector of directeur. Ze zijn ervan overtuigd dat het geloof het hele leven zou kunnen doordringen en een positieve uitstraling zou kunnen hebben op alle aspecten van het maatschappelijk leven. Veel oud-leerlingen van de colleges in Nederland en Vlaanderen en van de universitaire faculteiten in Antwerpen spreken met veel waardering over het onderwijs en de vorming die ze daar gekregen hebben.
De Katholieke Universiteit Nijmegen (momenteel vernoemd naar de vroegere bisschop van Utrecht, Sint Radboud) heeft twintig jaar lang een jezuïet in het College van Bestuur gehad. Voor zover nu te overzien is, heeft dit geen grote nadelige gevolgen voor de universiteit of de Nederlandse samenleving gehad. In elk geval heeft de NRC er (nog) niet over geklaagd.
Afbeelding boven dit artikel: voorgevel van de Islamitische Universiteit Rotterdam. Foto: FaceMePLS/Flickr.com (CC)