“Zie, ik kom spoedig” is de titel van de online adventsretraite 2020. Wil dat zeggen dat Jezus komt om alle zaken recht te zetten? Een interview met Gregory Brenninkmeijer SJ, die de retraite schreef.
Geen podcast missen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief. Of abonneer je op de podcast op iTunes, Soundcloud of Spotify.
Hoop rijgt zich als een rode draad door de adventsretraite. Een hoop die zich uitspreekt in verlangens en in de verwachting dat iemand de dingen in beweging zet, verandert, ten goede keert. Er klinkt ook een vraag: wil jij Hem daarmee helpen?
Hoe kun je je voorbereiden op die vraag? Jezuïet Gregory Brenninkmeijer stuurt de online retraitanten met vier thema’s op pad: verlangen, verwachten, bereiden en ontvangen. Voor elke week één.
“Daarmee begint het gebed. Je stelt jezelf de vraag: wat verlang ik en wat verhoop ik van deze meditatie? Ik probeer de verlangens die in mij leven in het licht van de Schrift te beleven, te bekijken en te overwegen. Het gaat er dus niet om wat anderen verlangen, of wat ik zou moeten of wat God van mij verlangt. Nee, het gaat erom wat ik verlang en wat ik hoop, want dat kan mij verder helpen. Anders ben ik een lesje aan het leren. Of huiswerk aan het maken. Daar gaat bidden niet over.”
“Ik neem die verlangens mee in het gebed. Misschien blijkt uit de omgang met de teksten en de aanwezige God dat die verlangens uitgezuiverd of verdiept moeten worden. Het is goed mogelijk dat er een dialoog over ontstaat.”
“Dat ik mijn leven door Gods aanwezigheid laat kleuren. God liefhebben is volstrekt abstract als dat niet reëel wordt in de relaties en de omgang met de mensen met wie ik dagelijks leef. Als ik terugblik op de dag, stel ik mij de vraag: hoe ben ik met mensen omgegaan? Heb ik hen ruimte gegeven, heb ik hen gehoord? Hoe voelde ik mij in de omgang het haar en met hem? Om in liefde te groeien, hebben we het voorbeeld van Jezus. Dat is de spiegel waarin ik probeer te kijken.”
“Het heeft lang geduurd voordat ik de waarde van de godsnaam zag – Ik zal er zijn. Ik was meer bezig met: Hij moet mij helpen om dit of dat, Hij moet die genezen, dat voorkomen en weet ik wat. Maar dat is consumptief. Terwijl leven met Hem en ervaren dat Hij er in alle mogelijk omstandigheden is, dat geeft diepte aan de realiteit.”
“De Christus in de kribbe roept in mij het bewustzijn van Gods heilshandelen wakker. Hij is tot op de dag van vandaag bezig ons te bevrijden. Niet met macht en kracht, maar in de kleinheid van bijvoorbeeld een baby in de kribbe. “Wij verwachten de Vredevorst”, dat klinkt abstract. Wij verwachten vrede, eens, ooit en we weten dat we die niet zomaar krijgen. We moeten haar zelf bewerken. Maar ik verwacht daarbij de steun van Gods aanwezigheid te mogen ervaren. Dat is de hoop. De verwachting is niet dat er van buitenaf iets gaat komen.”
“In de geestelijke literatuur komt regelmatig terug dat we niet boven onze vermogens beproefd zullen worden. Ik vermoed dat als we de Heer ontvangen in de totale zin van het woord, dat Hij je leven dan ook totaal overneemt. Daarin kent ieder een eigen roeping. Denk dus niet aan de grote en abstracte dingen die je in alle edelmoedigheid voor de Heer wilt gaan doen. Het gaat er eerder om het leven te leven zoals ons dat gegeven is. Daarin ontvangen we altijd veel meer dan we zelf doen of maken. Alleen al omdat we met elkaar zijn.”
“Nu ik ouder word, ervaar ik bijvoorbeeld veel sterker de dankbaarheid dat er nog een jaar komt. Dat we onderweg zijn, dat we een etappe afsluiten en aan een nieuwe beginnen, dat troost mij in hoge mate. Ik zie dat we op een weg zijn die niet doodloopt, maar die verder gaat en uiteindelijk bij de Heer eindigt.”
Deelnemen aan de online adventsretraite? Ga naar www.ignatiaansbidden.org en schrijf je gratis in.