Wat is in deze pandemie verantwoord gedag? Arts Mathé Prick vindt die vraag lastig, omdat niet duidelijk wordt waarom bepaalde coronacijfers leiden tot bepaalde maatregelen. “Doe maar gewoon wat de overheid je voorschrijft.”

Opgeleid tot arts probeer ik dagelijks de cijfers van de pandemie te volgen. Wanneer ik begrijp wat er aan de hand is, ben ik méér bereid de maatregelen van de overheid te volgen. We zijn als mens ook in de tijd van de pandemie in grote mate zelf verantwoordelijk voor onze gedragingen. Ik wil daarom kritisch nadenken over het juiste handelen. Gewetensvol leven noemen we dat wel. Wil je met vertrouwen de beleidsmaatregelen steunen, dan moet je tenminste zicht hebben op de overwegingen waarom een bepaald beleid gekozen wordt.

Gehuld in mist

Kijkend naar de Nederlandse cijfers, maar ook die in het buitenland, zie je dat in het algemeen het met die cijfers niet echt goed gaat. Het valt op dat deze cijfers van dag tot dag sterk verschillen. Soms is dit goed te verklaren, in de dagen met sneeuw en ijs waren de testcentra nauwelijks te bereiken. Soms is de wisseling niet te begrijpen, dan is het goed om te luisteren naar de deskundigen en naar de beleidsmakers. De interpretatie van de cijfers blijkt niet gemakkelijk, en is voor de buitenstaander gehuld in mist.

Dit leidt ertoe dat je als individu vragen blijft stellen bij wat nu echt verantwoord gedrag is

De conclusie is steeds: het gaat niet goed

Wát er ook met de cijfers gebeurde, de conclusie van de deskundigen blijft steeds: pas op! Het gaat niet goed. Een voorbeeld daarvan is de avondklok, die in Nederland werd ingesteld voor ongeveer twee weken. Deze maatregel is sindsdien echter steeds verlengd. De overheid meldt dat goede evaluatie niet mogelijk is, omdat tegelijkertijd meerdere beperkende maatregelen werden ingevoerd, ook de beperking tot één bezoeker per dag.

Het uiteindelijke beleid is voor mij tasten in het duister

Dit leidt ertoe dat je als individu vragen blijft stellen bij wat nu echt verantwoord gedrag is. Het reflecteren en oordelen over het handelen van de mens wordt lastig. Wanneer je kijkt welke kleren je passen bij een bepaalde gelegenheid, kijk je vervolgens in de spiegel of het goed past. Met een ethische reflectie (spiegeling) doe je iets dergelijks, maar mij bekomt dan de vraag of we niet lopen in de nieuwe kleren van de keizer.

Als een kleuterklas

Voor elke persconferentie vindt uitgebreid overleg plaats, als resultaat horen wij de maatregelen. De samenhang tussen de coronacijfers en het uiteindelijke beleid is voor mij tasten in het duister. Hoe de weging is van virologische, sociale, economische en andere argumenten wordt niet zichtbaar gemaakt. 

Als individu verantwoord handelen is er niet bij, doe maar wat de overheid ons voorschrijft… Is dat te rijmen met gewetensvol leven?