Zuid-Soedan maakt een uiterst moeilijke periode door in zijn jonge geschiedenis. De katholieke universiteit is daarin een teken van hoop. Oprichter Mike Schultheis vertelt.
[Noot van de redactie: Vlak voor zijn 82e verjaardag heeft Mike Schultheis SJ het rectoraat van de katholieke universiteit van Zuid-Soedan overgedragen aan zijn opvolger. Het werd tijd voor hem – zegt hij zelf – om na zes jaar bouwen aan deze nieuwe universiteit weer verder te trekken. Met een gerust hart geeft hij de leiding over deze jonge, maar groeiende universiteit over in de handen van competente mensen uit het land zelf. Zijn vertrek hier valt samen met een verzoek van de jezuïeten in Nigeria hen te komen helpen bij de oprichting van een nieuwe universiteit. De voorbereiding loopt voorspoedig en Schultheis verwacht dat in augustus volgend jaar de eerste studenten kunnen instromen. Vanuit Nigeria schrijft hij het volgende.]
De berichten over de besprekingen in Addis Abeba over een bestand in Zuid-Soedan leken zo bemoedigend, maar we wachten nog steeds op concrete resultaten. Zoals de terugkeer van de strijders naar hun kazernes en de opbouw van een nieuw Zuid-Soedan. Maar nu al laait het conflict in sommige gebieden opnieuw op. Beide partijen beschuldigen de ander de afspraken te hebben geschonden…
Als gelovige mannen en vrouwen moeten we het conflict onder ogen durven zien
Het uiteenvallen van Zuid-Soedan en het gewapende conflict hebben ook de universiteit niet onberoerd gelaten. Van de 750 studenten in het eerste semester kwamen er 100 niet terug bij het begin van het tweede semester. Een vijftigtal verblijft voor hun eigen veiligheid in het vluchtelingenkamp van de Verenigde Naties in Juba; van de anderen is weinig bekend.
Zuid-Soedan maakt een uiterst moeilijke periode door in zijn jonge geschiedenis. De universiteit is daarin een teken van hoop; ze is voor kerk en maatschappij een baken in de wederopbouw van een land dat zo vol beloften is. We vertrouwen erop dat ook deze roerige tijden een einde zullen kennen.
Het mission statement van de universiteit luidt: “De vorming van jonge mannen en vrouwen, deskundig, bewust en toegewijd. Hun hoofd heeft een heldere kijk op de uitdagingen van onze tijd, hun hart is vol mededogen, hun handen en voeten werken en gaan samen met anderen om de maatschappij om te vormen tot een werkelijk volledig menselijke wereld.”
De grondvisie waarop deze universiteit is gebouwd is nu van nog groter belang dan bij het eerste begin. Deze grondvisie is doordrenkt van de katholieke sociale leer: de waardigheid van de menselijke persoon en het welzijn van de gemeenschap. We herkennen de wortels van het huidige conflict, maar als gelovige mannen en vrouwen moeten we het conflict onder ogen durven zien, het proberen op te lossen en het tot een schakel maken in een nieuw proces naar toekomst. Dit is wat paus Franciscus ons heeft voorgehouden.
In onze dagen betekent dit dat we onze krachten bundelen om de wonden te helen, de slachtoffers te gedenken, de natuurlijke hulpmiddelen in te zetten voor de ontwikkeling van lokale gemeenschappen en de maatschappelijke tegenstellingen te overstijgen, want deze laatste zijn de doodsteek voor een waarachtige vrede.
Vertaling & bewerking: Jan Peters SJ.