De heilige boeken worden uit de Tweede Kamer in Den Haag verwijderd. Wat verliest het parlement daarmee?

Het was vlak voor Kerst: zo’n berichtje tussendoor: ‘Geen plaats meer voor Bijbel en Koran in de Tweede Kamer’. De heilige boeken moesten plaatsmaken – zo heette het – voor een nieuw knoppenpaneel. Een paar jaar geleden schreef Geert Mak het boek ‘Hoe God verdween uit Jorwerd’. Al even geruisloos. Kerken worden aan de eredienst onttrokken en afgebroken. Goed, niet geheel geruisloos, maar toch…

Lege ruimte

Zelfs als Bijbel of kerkgebouw grotendeels ongebruikt blijven, hebben ze een verwijzende functie. Naast de moedervestiging van het Stanislascollege in Delft staat nog altijd de kapel. Met Kerst en tegen Pasen hebben groepen leerlingen daar een ‘viering’, moment van bezinning. Bij een sterfgeval wordt een medewerker of leerling van daaruit begraven. De paters gebruiken een kleine ruimte voor hun dagelijkse mis. Maar voor het overgrote deel van het jaar staat zij leeg.

Zelfs als Bijbel of kerkgebouw ongebruikt blijven, hebben ze een verwijzende functie

Herhaaldelijk is gevraagd haar te benutten als muzieklokaal of ruimte voor het schriftelijk eindexamen. Steeds hebben de paters dat geweigerd: “Ze wordt alleen gebruikt voor religieuze doeleinden.”

Dan was het antwoord: “Da’s nogal luxe: zo’n gebouw dat leegstaat, en maar zelden wordt gebruikt.”

Reactie van de paters: “En dat is precies waarvoor zij bestemd is. De kapel laat zien dat er naast alles wat nuttig en nodig is op school, nog iets anders is; zij verwijst naar het ‘méér’; naar de christelijke identiteit; naar God zelf. Je denkt wel niet steeds aan Hem, maar Hij ís er wel degelijk. Net zoals een kaarsje dat je opsteekt, of een kruisbeeldje dat je thuis ergens ophangt. Zodra we de kapel gaan inrichten en gebruiken voor iets nuttigs, is zij die symbolische functie kwijt.”

Zou er echt nergens een klein hoekje zijn voor Bijbel en Koran in de Tweede Kamer?