Hoe kijken wij terug op 2014? En vooruit naar 2015? Een les uit schijnbaar onbruikbare brokstukken uit het verleden.

Als je in een oude stad gaat graven, heb je de kans op resten te stoten van wat het verleden heeft achtergelaten: brokstukken en scherven van wat voorbij is. Soms wordt nieuwbouw zelfs opgehouden als ons verleden zichtbaar wordt. Maar niet gestopt.

Veertig jaar lang stond een kolossaal brokstuk marmer in een atelier in Florence, meer dan vijf meter hoog, achtergelaten door een beeldhouwer, die er geen raad meer mee wist. Hij had de opdracht gekregen een monument te maken voor de vrijheidsstrijd van de stad, maar het materiaal deugde niet.

David daagt Goliath uit tot een bij voorbaat verloren gevecht – dat hij won

In 1501 kreeg Michelangelo, toen 26 jaar, de opdracht toch een beeld te maken van de onverzettelijke levensmoed van de Florentijnen. Vier jaar later kon het geplaatst worden voor de ingang van het Palazzo della Signoria: David die de reus Goliath uitdaagt tot een bij voorbaat verloren gevecht, dat hij won. Het afgekeurde marmeren brokstuk was het beeld geworden waarvan we na vijf eeuwen nog onder de indruk raken.

2014 is een soort rampjaar geweest. 2015 is een uitdaging.