Bart Beckers bezoekt de tentoonstelling Compassion – over de vele gezichten van medeleven in Antwerpen. Goede Vrijdag is het ideale moment om die al mediterend te bekijken.

Vriendenbezoek in Antwerpen is altijd een goede aanleiding om eens te kijken, wat er zoal in de musea voorradig is. Ik had al een affiche zien hangen over Compassion, de nieuwste tentoonstelling in het Museum aan de Stroom en ook mijn gast vond dat een goed idee. Dus op een doordeweekse woensdagochtend meldden wij ons bij dat bijzondere gebouw.

De tentoonstelling geeft een beeld van naastenliefde en hoe zich dat in zorg voor de ander gepresenteerd heeft door de eeuwen heen

Beneden in de hal was er een drukte van uitleg aan diverse groepen tieners, die daar op dat tijdstip alleen maar middelbare scholieren konden zijn. Een blik op het overzicht van tentoonstellingen maakte snel dat wij niet de enigen voor Compassion zouden zijn. Nog voordat we de juiste verdieping bereikt hadden, werd er al enige compassie van ons gevraagd. Gelukkig bleek al snel dat onze wat egoïstische gedachten voorbarig geweest waren, want de tentoonstelling is zo ruim opgezet, dat de jongelui rustig hun gang konden gaan en wij ook.

Diverse culturen

Rondlopend tussen de uitgestalde voorwerpen en bijbehorende verhalen, én kijkend naar de groepjes jeugd, die al overleggend hun vragenlijsten probeerden in te vullen, viel me eigenlijk pas op hoe goed die twee zaken bij elkaar pasten. De tentoonstelling probeert niet alleen een beeld te geven van naastenliefde en hoe zich dat in zorg voor de ander gepresenteerd heeft door de eeuwen heen in het christelijk perspectief, maar ook in dat van de andere grote wereldgodsdiensten, en daarbuiten.

_{(tekst gaat door onder video)}

Schilderijen, beelden en vele gebruiksvoorwerpen geven dat kleurrijke palet zeer mooi weer. Men kan duidelijke verschillen zien tussen de diverse culturen, maar ook goed de verbindende elementen. We zijn immers allemaal mensen, en allemaal kwetsbaar, en allemaal geneigd en in staat voor de zieke, zwakke, overleden medemens te zorgen. En we zoeken daarin ook allemaal de verbondenheid met de Ander, de ons overstijgende, omdat we uiteindelijk allemaal ooit in situaties terechtkomen, waarin ons de controle en maakbaarheid van het menselijk bestaan en samenleven ontglippen.

Herkenning

De aanwezige jeugd voelde dat aan en was overigens zelf een mooie mix van culturen, zoals dat op alle scholen in de grote steden tegenwoordig het geval is. Ik denk niet dat er eentje bij was, die niet iets van het aangebodene vanuit de eigen achtergrond herkende, om zo vervolgens een ingang te hebben tot de rest van de tentoonstelling. Precies zoals mijn bezoek en ik dat via onze christelijke achtergrond deden.

En zo wordt Gods compassie met ons niet alleen door Jezus verteld, maar daadwerkelijk voorgeleefd op Golgotha

De werken van barmhartigheid – zoals het spijzen van de hongerigen en het laven van de dorstigen – staan centraal in deze tentoonstelling. Ze worden getoond in hun klassieke christelijke vorm, maar ook in de manier waarop ze in andere religies en culturen tot uiting komen. In het Matteüsevangelie somt Jezus deze werken op, vlak voordat zijn eigen lijden begint. Tijdens de laatste uren voor zijn dood, van het Laatste Avondmaal tot aan het graf, komen ze allemaal in een geconcentreerde vorm voorbij. En zo wordt Gods compassie met ons niet alleen door Jezus verteld, maar daadwerkelijk voorgeleefd op Golgotha. Misschien is Goede Vrijdag, die dit jaar in de schoolvakantie valt, een uitgelezen moment om in stilte en met aandacht nog eens door de tentoonstelling te wandelen.