Wat troost Leo de Weerdt in deze dagen? Het dubbelalbum Songs in de Key of Life van Stevie Wonder uit 1976. “De diepere spirituele vreugde die hij in zijn muziek legt werkt aanstekelijk en brengt je als luisteraar bij je eigen binnenkant.”
Steveland Morris (artiestennaam: Stevie Wonder) wordt op 13 mei 1950 geboren in Saginaw (Michigan) in de VS. Hij krijgt te veel zuurstof toegediend en blijft de rest van zijn leven blind. Jaren later zegt hij hierover dat het “een geschenk uit de hemel was, waardoor ik me beter kon concentreren op mijn gehoor.” Op zevenjarige leeftijd speelde Wonder voor het eerst piano. Hij zong in een kerkkoor en leerde zichzelf drums en basgitaar spelen. Als talentrijke muzikant bouwt hij een stevige carrière uit en kent vooral in de zeventiger jaren een groot succes .
Toen in 1976 Songs in the Key of Life uitkwam, schafte ik het dubbelalbum aan. Gospel, soul, funk, jazz, rock, rhythm-and-blues, en latin muziek: een muzikale encyclopedie met een Bijbelse boodschap. Stevie Wonder diversifieert zijn teksten terwijl hij gehecht blijft aan de waarden van de ziel.
Dit muzikaal meesterwerk veranderde mijn leven en blijft me tot op vandaag vergezellen.
Op Songs in the Key of Life komen persoonlijke thema’s zoals de geboorte van zijn dochtertje (‘Isn’t She lovely‘), een ernstig auto-ongeluk dat hem een blijvend letsel bezorgde (‘Contusion‘) of zijn bewondering voor Duke Ellington (‘Sir Duke‘) aanbod. Maar er is ook plaats voor spiritualiteit en geloof, met aandacht voor het gebed (‘Have a talk with God‘) en de schepping (‘As‘) en ook de sociale en politieke dimensie van het leven (‘Village Ghetto land‘, ‘Black man‘, ‘Pastime Paradise‘, ‘Ordinary Pain‘).
Dit muzikaal meesterwerk veranderde mijn leven en blijft me tot op vandaag vergezellen. In deze tijd van ‘afzondering’ brengt het me onverwachts opnieuw diepe troost en verbondenheid met de Schepper en zijn schepping.
Destijds schudde de muziek en de teksten van Songs of the key of life me wakker en werd ik er als het ware ‘binnen in mezelf ’ door weggeblazen. Nieuwe emoties en gevoelens kwamen als jonge adolescent onverwacht naar boven bij het beluisteren van deze muzikale schat. Wat me trof was dat Stevie Wonder in zijn muziek niet alleen zijn emotioneel en affectief leven een plaats gaf, maar ook zijn maatschappelijk en gelovig engagement openlijk deelde.
De diepere spirituele vreugde die hij in zijn muziek legt werkt aanstekelijk en brengt de luisteraar naar zijn eigen binnenkant. Zovele liederen spreken er aan op dit ondertussen legendarisch album maar één liefdeslied blijft me sterk ontroeren omwille van zijn eenvoud: ‘Knocks me off my feet’.
We lay beneath the stars under a lover’s tree
That’s seen through the eyes of my mind
I reach out for the part of me that lives in you
That only our two hearts can find
I don’t wanna bore you with it
Oh but I love you, I love you, I love you
I don’t wanna bore you with it
Oh but I love you, I love you, I love you
More and more
Eén liefdeslied blijft me sterk ontroeren omwille van zijn eenvoud
Elf jaar later zal Prince de ‘Songs in the Key of Life’ van de tachtiger jaren uitbrengen met zijn dubbelalbum Sign o’ the Times. Maar Stevie Wonder blijft uiteindelijk mijn voorkeur wegdragen. Zoals de oranje spiraal op de hoes van het album aangeeft blijft zijn muziek ronddraaien in je hoofd en doordringen tot in je diepste vezels om je keer op keer met een gelouterd gevoel achter te laten… ook in deze coronatijd.
Leo De Weerdt SJ is een Vlaamse jezuïet. Hij is werkzaam als gevangenisaalmoezenier.