In de Amsterdamse Hermitage is een tentoonstelling te zien rond schilders als Rubens en Van Dyck. Ernst Bolsius SJ wandelt langs de kleurrijke en zinnelijke taferelen van deze Vlaamse meesters.

Gelukkig dat je met een apart te scannen museumkaart vrijwel meteen binnen bent in de Hermitage aan de Amstel, waar een prachtige tentoonstelling je wacht. Zoals gewoonlijk vormt de entree in de grote middenzaal tegelijk de opening tot de voornaamste stukken van de tentoonstelling. Je wordt welkom geheten door een schilderstuk dat Rubens samen met Frans Snijders gemaakt heeft, een allegorische voorstelling van de stad Antwerpen.

Als je je houdt aan de volgorde van de nummers (er is ook een audiotour aanwezig), zie je rechts en links stukken van Rubens’ tijdgenoten, beginnend met enkele fraaie portretten van de hand van Anthony van Dyck, hofschilder van Engeland in de eerste helft van de 17e eeuw, Nederlander van geboorte. Onder andere zijn de bekende schilderingen van Koning Charles I en zijn echtgenote Koningin Henriette Maria te zien, en nog enkele familieportretten.

Pronkstuk

Tegen de achterwand hangt het pronkstuk van de tentoonstelling, een Kruisafneming van Rubens. De prachtige kleurencombinatie van de kleding van de vijf aanwezige personen belicht het blanke lichaam van de dode Jezus rond wie zij gegroepeerd staan. Met name een in een rood gewaad afgeschilderde Johannes is indrukwekkend.

Recht daartegenover hangt aan de andere kant van de zaal Rubens’ grootste doek, een aanbidding van het Jezuskind door de Driekoningen, eveneens tot in de details verzorgd. Tenslotte vormt de linkerkant van de middenzaal jachttaferelen van de hand van Paul de Vos en Frans Snijders, daarnaast enkele genrestukken van David Teniers, en ook een schilderij van kaartspelers à la Caravaggio door Theodoor Rombouts.

Nobele uitstraling

In de zijzaal beneden zijn enkele prachtige kleinere stukken te zien van Rubens, enkele religieuze voorstellingen, onder andere een prachtige jonge – haast uitdagende – Christus met doornenkroon, en een voorstelling van Venus en Adonis. Verderop zien we weer portretten van Van Dyck, zeer geliefd door de Engelsen van zijn tijd, omdat hij “iedereen een nobele, schrandere uitstraling gaf, en een droomfiguur van hen maakte”.

Hoe verder je komt, hoe meer Vlaamse schilders je te zien krijgt, want de tentoonstelling gaat niet alleen maar over Rubens, Jordaens en Van Dyck, maar over meerdere oude Vlaamse meesters. Niet alle stukken zijn echter van even grote waarde. Het merendeel van de goede stukken hangt beneden.

Goede sier

Over het algemeen kun je van een zeer geslaagde tentoonstelling spreken, de zoveelste in een rij waarmee de Hermitage Amsterdam goede sier maakt tussen al de andere musea in de stad. De aangrenzende museumwinkel is goed voorzien van afbeeldingen, die deze tentoonstelling zo aantrekkelijk doet zijn.

De tentoonstelling Rubens, Van Dyck & Jordaens. Vlaamse schilders uit de Hermitage, is nog t/m 16 maart 2012 te zien. Meer informatie op de site van de Hermitage.