Dankzij digitale videorecorders kunnen we irritante reclame-onderbrekingen makkelijk overslaan. Een nieuwe culturele revolutie is op til, stelt Guido Dierickx SJ.
Ook in deze barre tijden is er nog goed nieuws. Mijn goed nieuws begint bij de uitvinding van de digicorder, een toestel dat je aan je tv koppelt om programma’s op te nemen. Maar dat wist u al. Het goede nieuws is dat je het opgenomen programma daarna kan afspelen met weglating van de reclameboodschappen.
Het nog betere nieuws is dat de mediagebruikers de truc met de digicorder massaal beginnen toe te passen. De gevolgen zijn niet te overzien: een nieuwe culturele revolutie is op til. Allicht zullen vele firma’s voortaan minder investeren in het sponsoren van mediaprogramma’s en minder reclame maken voor bier, zeep en dies meer. De optimisten zullen verwachten dat er daarom ook minder idiote programma’s worden gemaakt. Maar niet te vlug. Eerst een open debat over voor- en nadelen van deze revolutie.
De enen zullen betreuren dat er minder reclame op het scherm komt omdat die leuker is dan de programma die ze financieren. Ze hebben een punt. Maar reclamefreaks zijn zeldzaam en mogen in een democratisch debat verwaarloosd worden. De anderen vinden die reclames zonde van de zendtijd. Ze brengen geld op, ja zeker, maar waarvoor? Om meer programma’s te laten maken voor meer kanalen? Maar bestaat er een behoefte aan een groter aanbod? Nee, niet echt, vooral niet als je een schotelantenne hebt. Om betere programma’s te laten maken? Nee, niet echt. Grote sportwedstrijden worden sowieso uitgezonden, zelfs zonder reclame.
Hoewel. Tijdens tennistoernooien wordt tussen twee spelletjes een pauze ingelast. Dat was vroeger niet zo. Waarom dan nu wel? Om de spelers even te laten rusten, ja zeker, want het is een vermoeiende sport. Maar ook om ze op ons scherm die sportdrank te zien drinken.
Nu even ernstig. Het inlassen van reclames haalt het peil van het programma naar beneden. De scenarioschrijvers van weleer moesten op zoek naar een cliffhanger, naar een passage waarin de held aan een boomtak bengelt boven de afgrond en die vroeger afgebroken werd door het plaatje ‘wordt vervolgd’ in de volgende episode. De hedendaagse cliffhangers doen ons kijken tot na de reclame. Reclame vraagt om onderbrekingen, onderbrekingen om cliffhangers, cliffhangers om sensatie. Minder reclame en op de duur ook minder sensatie, dat kan dankzij de digicorder, tot heil van onze cultuur. Maar wat met de tewerkstelling in de reclamesector? Geen nood. Er zijn nog veel knelpuntberoepen voor de creatieve mensen die daar werken.
Eerder verschenen in Tertio.