Ik sta even te aarzelen met een pak yoghurt in mijn handen, zoek automatisch naar de datum.
Gelukkig. Gerustgesteld zet ik het terug in de ijskast. Ik weet nu, dat ik het over drie dagen weer tevoorschijn kan halen, nog even fris en goed als vandaag en ook dan gebruiksklaar. Een grote hulp in de huishouding, zo’n ijskast.
Een grote hulp in de partij-huishouding, zo’n ijskast
Ook Geert Wilders heeft zo’n ijskast, maar niet alleen voor de etenswaar; vol vertrouwen worden er de grote principes van de partij in neergelegd. Ook hij weet, dat hij ze zo weer tevoorschijn kan halen, nog even fris en bruikbaar als tevoren. Een grote hulp in de partij-huishouding, zo’n ijskast.
Stond er eigenlijk wel een datum op die ingepakte principes? Hoe lang gaan ze nog mee? Vast wel langer dan het pak yoghurt in de kastdeur.
We spreken tegenwoordig liever over een koelkast dan over een ijskast, zeker nu er geen ijs meer aan te pas komt. Behalve dan de hele oude, waar het aangekoekte ijs nog handmatig moet worden verwijderd.
Wellicht heeft de PVV nog zo’n heel oude, eentje nog met een slot, zoals we dat in ons studentenhuis hadden. Niet iedereen mag de inhoud er naar believen uithalen…
Geert is de enige die de sleutel heeft van die ijskast; per slot van rekening is hij de partij, alle anderen zijn ideologische klonen, buikspreekpoppen. Als Geert een principe in zijn ijskast zet, hoor je dat meteen beaamd door al zijn volgelingen. Eigenlijk heeft hij helemaal geen sleutel nodig van die ijskast, alle volgelingen van de partij volgen Geert blindelings. Maar Geert houdt niet van onzekerheden, dus toch maar op slot.
Intussen kijkt Geert verlekkerd uit naar de dag dat hij die heerlijke principes weer uit de ijskast kan halen, vers als tevoren en onmiddellijk bruikbaar, door hem en door al de zijnen.
Intussen zoekt hij wel naarstig naar de uiterste houdbaarheidsdatum. Kunnen ze nog wachten tot de volgende verkiezingen? Dan moeten die niet te lang op zich laten wachten. Stel je voor dat er dan toch een bedorven is of muf is gaan ruiken…. Dan liever niet drie jaar gewacht tot de volgende verkiezingen.
Op de deur van mijn koelkast zit een kleurrijke sticker. Daar staat op afgebeeld welke groenten en vruchten wel of niet in de koelkast mogen worden bewaard. Appels wel en avocado’s niet, broccoli wel en aubergine niet. Ruwweg zou je kunnen zeggen, dat de echt Nederlandse producten goed in de koelkast kunnen worden bewaard, maar dat van oorsprong vreemde, buitenlandse producten beter buiten de koelkast kunnen blijven.
Ik veronderstel, dat Geert niet zo’n sticker op zijn ijskast heeft. Het lijkt immers dat hij vooral vreemde, buitenlandse principes in de ijskast propt, over “omvolking”, de tsunami van vluchtelingen die Nederland overstroomt, de Islam als vreemde, krijgszuchtige ideologie. De Vaderlandse principes van politieke macht, rechtsorde, sociale gelijkheid en “eigen volk eerst” laat hij weldoordacht (voorlopig) buiten zijn ijskast.
Als dat maar goed gaat…