Nu angst en geweld steeds dichter bij huis komen, mogen we elkaar tot steun zijn, in hoop en vertrouwen.
De wereld om ons heen rommelt en rammelt, veraf en nu ook opeens dichtbij. Een paar dagen geleden stierven in Beiroet vijftig mensen als gevolg van zelfmoordacties door terroristen van IS; we zijn aan die berichten gewend, horen ze nauwelijks meer.
Maar opeens is deze oorlog in het Nabije Oosten ons heel dicht genaderd. We zijn getroffen in het hart van Europa. Voor gelovige mensen is het onbestaanbaar dat deze terreur wordt gepleegd onder het uitroepen van Gods naam. Dat geldt voor christenen – paus Franciscus sprak in een reactie op de aanslagen in Parijs van ‘heiligschennis’. Maar het geldt ook voor moslims in Europa, die moeten toezien hoe hun geloof in God, die vóór alles barmhartig is, misbruikt wordt als legitimatie voor een koelbloedige moord op onschuldige burgers.
Ons geloof en onze hoop mogen ons helpen samen voort te gaan op onze weg naar gerechtigheid
Veel mensen zijn bezorgd, angstig en in verwarring; ze zoeken troost en steun bij elkaar en in een sterke hoop dat het anders kan, dat een wereld van vrede en gerechtigheid nog steeds mogelijk is.
Te midden van dit geweld zo dicht bij huis, te midden van de dreiging die velen voelen mogen we elkaar tot steun zijn, in hoop en vertrouwen. Ons geloof en onze hoop mogen ons helpen samen voort te gaan op onze weg naar een toekomst van gerechtigheid voor elke mens.