Democraten noch Republikeinen weerspiegelen de volledige katholieke leer. Sterker: beide partijen schenden katholieke morele principes. Politiek commentator John Carr over hoe hij, als katholiek, bepaalt op welke kandidaat hij zal stemmen.

De polarisatie in de Amerikaanse politiek snijdt ook diep door onze katholieke gemeenschap. Sommigen stellen absoluut dat je niet katholiek én democraat kunt zijn, anderen dat een katholiek onmogelijk op president Trump kan stemmen. Hierbij trekken ze de geloofstrouw van Joe Biden of het karakter van Donald Trump in twijfel.

Zij zullen stemmen op kandidaten die de zorg voor Gods Schepping serieus nemen.

In mijn parochie net buiten Washington zijn we gezegend met een enorme diversiteit. We zijn Democraten, Republikeinen en onafhankelijken. Sommigen van ons zullen helaas niet stemmen. We hebben pro-life parochianen die geloven dat steun voor abortus een kandidaat diskwalificeert. We hebben zwarte ouders die worden afgeschrikt door de racistische retoriek en de reacties van de president op de huidige coronacrisis en die zich tegen hem zullen verzetten. We hebben Latino families die te maken hebben met discriminatie en deportatie: zij zullen tegen een president stemmen die hun familie demoniseert. We hebben leiders in de katholieke milieubeweging: zij zullen stemmen op kandidaten die de zorg voor Gods Schepping serieus nemen.

Gewetens vormen, niet vervangen

Ik probeer hen allen te begrijpen. Ik ga niemand van hen vertellen dat ze niet in onze geloofsfamilie thuishoren omdat ze niet denken en stemmen als ik. In de woorden van paus Franciscus: we zijn geroepen om “gewetens te vormen, niet om ze te vervangen”.

Als een katholiek voor wie ethische waarden hoog in het vaandel staan, die pro-life is en vóór sociale rechtvaardigheid, overweeg ik de criteria in het document van onze bisschoppen ‘Geloofwaardig Burgerschap’. Een kort citaat hieruit:

“Katholieken staan vaak voor moeilijke keuzes over hoe ze moeten stemmen […] Een katholiek kan niet stemmen op een kandidaat die de voorkeur geeft aan een beleid dat een intrinsiek slechte daad bevordert, zoals abortus, euthanasie geassisteerde zelfmoord, het bewust onderwerpen van arbeiders of de armen aan onmenselijke leefomstandigheden, die het herdefiniëren van het huwelijk toelaat op manieren die de essentiële betekenis ervan schenden, of op een kandidaat die racistisch gedrag voorstaat, als het de bedoeling van de kiezer is om dergelijke posities te ondersteunen.”

Racisme en abortus

In de komende verkiezing staan ten minste twee van deze intrinsieke kwaden centraal: racisme en abortus. Wat het kwaad van abortus betreft, heeft Biden, die begon als een pro-life Democraat, nu onder druk de extreme abortusagenda van zijn partij omarmd: federale financiering voor abortus zonder beperkingen. Trump is de andere kant op gegaan, van een “pro-keuze” positie naar de toezegging om rechters te benoemen die zich tegen abortus verzetten.

Is het kiezen van een president die racisme zal bestrijden een morele verplichting

Wat het kwaad van het racisme betreft, zijn de verschillen eveneens grimmig. Trump demoniseert immigranten, wakkert de vlammen van ras en verdeeldheid aan, weigert racistische groeperingen of acties aan de kaak te stellen en probeert het land te verdelen door openlijk een beroep te doen op racistische vrees. Biden veroordeelt racisme en streeft naar nationale verzoening. Hij diende als vice-president onder de eerste zwarte president en koos een zwarte vrouw als kandidaat vice-president. Op dit moment van nationale ophef over raciale onrechtvaardigheid, bijvoorbeeld inzake de impact van de coronacrisis, is het kiezen van een president die racisme zal bestrijden en niet versterken voor mij een morele verplichting.

Teleurstellende rechters

De inspanningen van de katholieke kerk hebben, in samenwerking met anderen, de waarde van het ongeboren leven in een verdeelde natie levend gehouden. De republikeinse politici beloven rechters te benoemen die pro-life en anti-abortus zijn, maar vaak leveren zij rechters die tevens tegen algemeen kiesrecht, tegen rechten van immigranten en arbeiders, tegen positieve actie en rechtvaardig milieubeleid stemmen. Vaak zijn hun beslissingen met betrekking tot abortus teleurstellend voor pro-life activisten, terwijl die er toch van overtuigd zijn dat dit toch de kern van hun benoeming is.

Uiteindelijk stemmen we meer op kandidaten dan op op programma’s. Wie zij zijn en hoe zij leiding geven, is van cruciaal belang. De bisschoppen wijzen erop dat “bij deze beslissingen rekening moet worden gehouden met de inzet, het karakter, de integriteit en het vermogen van een kandidaat om positieve invloed uit te oefenen”.

Het gaat om karakter

Karakter, competentie, eerlijkheid en integriteit zijn cruciaal. Karakter kan niet gereduceerd worden tot de vraag of een kandidaat een oprechte gelovige is, een rozenkrans draagt, naar de kerk gaat of begrijpt wat er in de Bijbel staat. Ik heb decennia lang naar Joe Biden gekeken en bij gelegenheid met hem samengewerkt. Zoals de meeste politici overdrijft hij soms. Maar zijn levensverhaal is getekend door geloof en familiegevoel en getest door tragedie. Zijn politieke leiding weerspiegelt de katholieke sociale leer, hoewel die beperkt wordt door politiek pragmatisme.

Het geloof lijkt hij te zien als een politiek instrument

Donald Trump ken ik niet persoonlijk. Maar na vier jaar hem gevolgd te hebben, lijkt hij vooral met zichzelf bezig te zijn. Het ontbreekt hem aan empathie en aan de wil om verantwoordelijkheid te nemen. Zijn uitspraken over vrouwen, mensen van kleur, media, politieke tegenstanders en het leger zijn grof. Het geloof lijkt hij te zien als een politiek instrument, niet als een manier van leven. En zijn vroegere en huidige gedrag lijkt in tegenspraak met het merendeel van de Tien Geboden, vooral met “het niet afleggen van valse getuigenissen”.

Ik zal mijn geweten volgen

Nu het programma van geen van beide partijen de volledige katholieke leer weerspiegelt en beide kandidaten zich inzetten voor een beleid dat op bepaalde punten de katholieke morele principes schendt, zal ik mijn geweten volgen. Ik zal stemmen op de kandidaat die het karakter, de integriteit en de competentie heeft om te dienen, die het algemeen belang nastreeft en onze democratische instellingen beschermt en die het minste kwaad en het meeste goed doet binnen onze politieke en grondwettelijke structuren.

Deze bijdrage verscheen in het oktobernummer van America Magazine – the jesuit review. Bewerking en vertaling door Jan Peters SJ.

[Wil je artikelen als deze niet missen? Schrijf je in voor onze nieuwsbrief]