Ontwaken uit een halfslaap, je even niet realiseren waar je bent en waarheen je op weg bent. Een ervaring die menig Nederlands politicus zal herkennen. Een column van Jan Peters SJ.
Drie uur in de nacht op het vliegveld van Tel Aviv. Mijn vliegtuig is zojuist geland; geen tijdstip om opeens bij vrienden voor de deur te staan. Dan maar proberen wat te slapen, na een half mislukte poging in het vliegtuig. Ik zoek een prettige stoel voor de komende uren, tot het licht wordt. Ik vind een goede, rustige plek, in de vertrekhal.
Ik zak wat weg in een oppervlakkige slaap. Opeens word ik aangestoten en schiet overeind: “Uw paspoort”. Een veiligheidsbeambte. Hij bladert uitvoerig door mijn paspoort. “Wat doet u hier?”. “Wachten tot het licht wordt en dan een taxi zoeken”. Hij kijkt wantrouwend: “Maar u zit in de vertrekhal.” “Daar vond ik een goede stoel om wat te slapen.” “Uw ticket alstublieft.” Ook dat wordt zorgvuldig bestudeerd. Ik krijg alles terug; kennelijk mag ik blijven zitten.
Ik zak weer weg. Een uur later herhaalt het hele ritueel zich, nu met een andere veiligheidsman… Paspoort, vetrekhal, ticket. Ik zal het ze niet kwalijk nemen. Ze doen het werk waarvoor ze staan, en zo’n vreemdeling slapend in de vertrekhal… toch een mogelijk veiligheidsrisico. Met een slaperig hoofd neem ik om half acht een taxi, de ochtendzon tegemoet.
Wakker schrikken in de vertrekhal. Je even niet realiseren waar je bent en waarheen je op weg bent.
Wakker schrikken in de vertrekhal: een aantal Nederlandse politici zou die ervaring moeten kunnen herkennen. Tot voor een paar weken leek alles zo rustig in politiek Nederland. Maar opeens word je wakker gestoten. Een van de veiligheidsmensen rond Wilders? Nee, hijzelf laat iedereen wakker schrikken.
“Wat doet u hier?” “Ons land dienen”. “Maar u bent hier in de vertrekhal”. In de vertrekhal? Klaar voor vertrek uit de politiek? Ze hadden toch alleen maar een goede stoel uitgezocht en hier stonden nu eenmaal de meest geriefelijke.
“De vertrekhal? Eh nee, kijk maar, hier is mijn ticket, ik blijf nog… Nee, het is gewoon een misverstand. Eigenlijk heb ik nooit iets gevoeld voor de samenwerking met de PVV. En die discriminerende wetsvoorstellen, daar was ik natuurlijk altijd al tegen, persoonlijk dan, niet als politicus. Kijk maar: hier is mijn ticket met de juiste datum erop; ik kan nog jaren mee.”
Wakker schrikken in de vertrekhal en dan toch hopelijk met een taxi het nieuwe ochtendlicht tegemoet.
Foto boven dit artikel: Stock.xchng