Nu de Vlaamse zenders stilletjes overwegen of ze de zondagse misviering nog wel willen financieren, heeft Guido Dierickx een onverwacht gesprek met een agent als hij van de weg wordt gehaald omdat hij door rood rijdt.

Edelachtbare heer commissaris,

Er werden klachten ingediend tegen het optreden van één van uw verkeersagenten. Laat me toe zijn zaak te bepleiten en mijn relaas te brengen van de feiten. Het is begonnen met een onoplettendheid van mijn kant. Ik was door een rood verkeerslicht gereden. Een agent maande mij naar de kant van de weg en kwam met zware stappen op mij af.

Dit lawaai was in werkelijkheid een vioolconcert van Beethoven

Als ervaren weggebruiker had ik evenwel mijn verweer voorbereid. Ik had mijn autoradio aangezet: muziek, althans klassieke muziek, verzacht de zeden. Ik opende mijn zijraampje en vroeg aan de agent waarmee ik hem van dienst kon zijn. Hij begon vrij nors met iets over respect voor rode verkeerslichten. En ook over dat lawaai van mijn autoradio. Ik antwoordde dat dit lawaai afkomstig was van de klassieke muziekzender van onze Vlaamse Radio en Televisie en dat dat “lawaai” in werkelijkheid een vioolconcerto was, met name dat van Beethoven. Vond hij dat niet mooi? Zijn antwoord verraste mij. Ook hij vond dat concerto heel mooi maar hij verkoos dat van Shostakovitch.

Ik moest even naar adem happen. Een verkeersagent die er meer van wist dan ik. Dat concerto, ik wist dat het bestond maar had het nog nooit beluisterd. (Redactie: Zo verbazend was de deskundigheid van de agent niet. Dit voorval speelde zich af kort na de recente Koningin Elisabethwedstrijd, dit jaar gewijd aan de viool. Meerdere finalisten hadden toen een concerto van Sjostakovitch uitgevoerd. Dat stond te lezen in de kranten.) Maar al vlug wist ik mij te herstellen. Ik sprak mijn bewondering uit voor zijn muziekcultuur. En voegde eraan toe dat hij kennelijk behoorde tot het luisterpubliek van onze klassieke muziekzender, helaas een publiek met een marktaandeel van niet meer dan 1,2 %. Hoe boeiend bij deze gelegenheid een ander lid van die minderheid te mogen ontmoeten.

Zorgdragen voor culturele diversiteit

Dit was het begin van een interessant gesprek. Wij waren het eens over de wenselijkheid om de overheidssubsidies ten bate van die kleine minderheid te behouden. Heeft de overheid niet de taak om culturele minderheden te ondersteunen die niet kunnen genieten van de financiële steun van het grote publiek? Moet de overheid niet zorgdragen voor de culturele diversiteit van onze samenleving? Ja, daarover geraakten we het al gauw eens.

Ik voelde mij gedreven om onze zielsverwantschap verder te exploreren. Ik had ergens vernomen dat mensen met een affiniteit voor klassieke muziek ook gevoelig zijn, dikwijls toch, voor religieuze muziek. De esthetische ervaring raakt aan de religieuze ervaring: een feit met actualiteitswaarde. In politieke middens was immers de vraag gerezen of onze overheid de zondagse misvieringen op onze radiozenders moet blijven financieren. Een leidinggevende van onze Vlaamse Radio en Televisie had laten uitschijnen dat, in tijden van budgettaire krapte (en van kerkelijke schandalen), daarop wellicht bespaard kon worden. Ondanks het feit dat dergelijke uitzendingen zich vooral richten tot oude, weinig mobiele mensen die een aanzienlijke minderheid vormen: op zondagmorgen stijgt hun marktaandeel hoog boven de 1,2 % uit. Wat zou hem bezield hebben? Hield hij niet van religieuze muziek of niet van religie tout court? Daarover hebben wij geen verder gesprek kunnen voeren. Automobilisten achter mij vonden mijn stilstaande wagen hinderlijk voor de doorstroming van het verkeer. Enkelen begonnen ongeduldig te toeteren.

Het was een verrijking voor ons beiden

Ik besluit, edelachtbare. Ik durf aannemen dat er voor dit optreden van uw agent verzachtende omstandigheden gelden. Het gesprek tussen hem en mij was één van die kansen die niet gemist mogen worden. Het was een verrijking voor ons beiden en tevens voor de zeer diverse samenleving waarvan ook een minderheid zoals de onze deel uitmaakt.

PS. Nog dit. Ik ben bereid om onder ede te verklaren dat het boven verhaalde geheel verzonnen is.

Foto door Pixabay