Liefde is een belangrijke drijfveer: je gaat ervoor! Maar wat als de verbondenheid, het enthousiasme en het verlangen eindigen in deceptie?
Op veel dagen door het jaar wordt onze aandacht gevraagd voor een religieus feest, een speciale gelegenheid (De Dag van …) of een herdenking. Valentijnsdag is een van die dagen. Ik heb altijd een wat dubbel gevoel bij die speciale dagen. Het zijn er inmiddels zoveel dat er bijna geen leeg kalendervakje meer te vinden is. Niet dat ik de intentie om op deze dagen ergens extra aandacht voor te vragen onbelangrijk zou vinden. Integendeel. Het gaat mij meer om de verwachtingen die worden gewekt en, als die niet uitkomen, de teleurstelling die kan volgen.
Onwillekeurig moet ik denken aan de verwachtingen die de leerlingen moeten hebben gehad bij het openbaar optreden van Jezus. Hoe zou dat zijn geweest? Wat zouden zij hebben gedacht, verlangd, verwacht? Was het net als een nieuwe liefde waar je zo hoteldebotel van kan zijn en waarvoor je het vuur uit je sloffen loopt?
Het elan en optimisme van het begin zijn verdwenen
Ik stel het mij voor dat Hij anders was en een groot charisma had. Iemand waar je graag bij in de buurt wilde zijn, waar je niet om heen kon, die geweldig kon vertellen, die je weer moed en nieuwe inzichten gaf, want Hij zou iets nieuws beginnen. Iemand waar je graag mee gezien wilde worden?
Naarmate de tijd met elkaar verstrijkt wordt het ongemakkelijker, lijkt het wanneer je kijkt naar de leerlingen van Jezus. Het elan en optimisme van het begin zijn verdwenen en de eerste barstjes vertonen zich. Waardoor ze eerst geraakt werden en door in vuur en vlam werden gezet, verflauwd. Waar blijft er van zijn beloften overeind? Het nieuwe Koninkrijk? Bekoelde de liefde die zij voor Hem voelden? Duurde het allemaal te lang, waren het niet alleen maar mooie woorden?
Liefde kan een drijfveer zijn om je aan iemand of een zaak te verbinden. Maar soms eindigt die verbondenheid, het enthousiasme en het verlangen dat je had in een deceptie. Je verwachtingen waren veel te hoog gespannen, je maakte een verkeerde inschatting of je bent andere dingen belangrijker gaan vinden.
Iedereen kent dergelijke teleurstellingen. De vraag is: wat doe je ermee? Ga je bij de pakken neerzitten of heb je de ruimte om daar een andere wending aan te geven? Je kunt jezelf die ruimte gunnen, bijvoorbeeld door iets los te laten. Je kunt ook gevangene blijven van een bepaald stramien, een bepaalde gedachtegang, een voorgeprogrammeerd programma of van vastgelegde afspraken.
Ga je bij de pakken neerzitten of heb je de ruimte om daar een andere wending aan te geven?
Iedere dag geeft ons de kans om daar steeds weer opnieuw een begin mee te maken. Soms is het een uitdaging te blijven geloven in iemand, in de liefde, in de goede zaak waarvoor je je inspant; ook al ligt er liefde aan de basis van je keuze. Maar onmogelijk is het niet. Wanneer je dit samen doet en elkaar nabij bent.