Echtpaar Bruno Standaert en Ginette Van Bogaert schreven samen de adventsretraite ‘Zie, ik begin iets nieuws’ van de jezuïeten. Op welke geestelijke reis nemen ze de 20.000 deelnemers dit jaar mee?

Schrijf je hier in voor de adventsretraite

Vanwaar de titel ‘Zie, ik begin iets nieuws’?

Die titel – een verwijzing naar Jesaja – vertelt iets wezenlijks over Advent en Kerstmis. God zegt als het ware tegen ons: “Ik hou van jullie, ik wil iets nieuws doen met jullie.” Het draait om dat vernieuwende; het besef dat God dicht bij ons is en ons wil vergezellen op onze weg. Deze hoopvolle belofte staat centraal in de retraite. Het roept de vraag op: zien we dit, horen we het, vertrouwen we erop?

Wat kan ik verwachten als ik me inschrijf?

Je krijgt dan gedurende de adventstijd elke dag een e-mail met een Bijbeltekst en suggesties om daarmee te bidden. We gebruiken de ignatiaanse methode. Dit betekent dat je rustig de tijd neemt om de teksten langzaam te lezen en opmerkzaam te zijn op wat er binnen in jou gebeurt. Ook spreek je in deze stille tijd rechtstreeks met God en Jezus en luister je naar de antwoorden die in je opkomen. De retraite begint op 30 november in de avond en eindigt met Kerstmis.

Hoe merken jullie Gods aanwezigheid zelf op in jullie leven?

Dat voelen we vaak juist in de kwetsbare momenten, wanneer we de controle loslaten en vertrouwen op God in plaats van op onze eigen kracht. Het gebed met de Bijbel speelt daarin een centrale rol. Je begint met je zorgen en gevoelens en door ze voor God neer te leggen, in de ruimte van een Bijbeltekst, verandert er iets. Je komt er anders uit. Bepaalde weerstanden worden kleiner en er ontstaat ruimte voor vertrouwen. In zulke momenten komt er iets nieuws in je leven dat je helpt te groeien en God in het alledaagse te zien.

De retraite gaat ook over ‘verwachten’. Wat betekent dat voor jullie?

Verwachten betekent voor ons ruimte maken om stil te worden en aandacht te hebben voor tekenen van Gods aanwezigheid. Advent nodigt uit tot verlangen, niet alleen naar Kerst, maar naar elke dag waarin we dat ‘nieuwe’ mogen verwachten. Dit verlangen vraagt om loslaten, reflecteren, en vertrouwen op wat komt. Zo ontstaat ruimte voor Gods werk in ons, wat uiteindelijk ons hart opent om groots te durven dromen, zoals Ignatius ons inspireerde.

Wat hebben jullie nog meer van Ignatius geleerd?

Ignatius moedigde aan om het leven te leven vanuit een groot vertrouwen in God. Terugkijkend op onze eigen weg met de ignatiaanse spiritualiteit, merken we hoeveel beslissingen daardoor beïnvloed zijn. Zo’n vertrouwensweg is soms moeilijk, maar uiteindelijk komt er een diep gevoel van gedragen te worden. Dat God ons leidt. Het beeld van de pottenbakker maakt dat mooi duidelijk: Gods zachte hand vormt ons, en dat vraagt om vertrouwen.

In jullie retraite is luisteren een centraal thema te zijn. Waarom hebben jullie daarvoor gekozen?

In onze eigen geestelijke reis merken we steeds weer hoe belangrijk luisteren is – en niet zomaar horen, maar echt diep luisteren. Dat betekent luisteren achter de woorden, aandacht hebben voor wat er niet gezegd wordt en de innerlijke bewegingen van de ander proberen te voelen. Het mooie aan luisteren op deze manier, bijvoorbeeld binnen onze GCL-gemeenschap, is dat je niet alleen de ander beter begrijpt, maar dat je zelf ook geraakt kunt worden door wat je hoort. Soms zegt iemand iets dat jou doet inzien wat je zelf misschien nog niet helder had.

_{(tekst gaat door onder afbeelding)}

Hoe helpt zo’n luisterproces jullie in geloof en persoonlijke groei?

Ik [Ginette] heb zo heel wat zaken over mijzelf geleerd. Als ik naar mijzelf luister, spelen er stoorzenders mee en zie ik niet helder. Doordat anderen echt naar mij luisterden, vanuit de diepte en zonder vooroordelen, kon ik beter ontdekken wie ik ben en wat mijn weg is. Niet dat ze wijsheden deelden of de weg wezen, het is eenvoudiger. Door aan mij terug te geven hoe mijn verhaal hun raakte, werden nieuwe lagen in mijzelf bloot gelegd.

Hoe verschilt dit van luisteren naar God?

Diep luisteren naar God is een oefening op zichzelf. Het vraagt dat je je eigen ideeën, verwachtingen en verlangens even loslaat om open te staan voor wat God jou wil laten zien. Het gaat niet om luisteren met een doel of om antwoorden op je eigen vragen te vinden. In plaats daarvan probeer je te voelen wat Hij je wil zeggen of doen ervaren. Dat vraagt om een houding van openheid, en dat is niet altijd makkelijk. Het is proberen voorbij je filters en blokkades te gaan.

_{(tekst gaat door onder afbeelding)}

Duurzaamheid en verbondenheid met de schepping spelen ook een rol in de retraite. Waarom vinden jullie dat belangrijk?

Verbondenheid met de natuur is een wezenlijk aspect van onze spiritualiteit. Wat er met de planeet gebeurt, raakt ons diep. Voor mij [Ginette] is zorgen voor de schepping altijd een manier geweest om God te ervaren. Deze adventsretraite verwijst subtiel naar dit thema, niet om er een ‘ecologische retraite’ van te maken, maar om te laten zien dat deze verbinding met de schepping een vorm van spiritualiteit is. Het herinnert ons eraan dat ecologisch engagement meer is dan een praktische noodzaak; het is een roeping.

Wat hopen jullie dat de deelnemers aan de retraite meenemen?

Dat ze vreugde vinden. Een vreugde die hen helpt om, wat hun situatie ook is, open te blijven voor dat nieuwe begin. Advent nodigt uit om te vertrouwen dat het licht altijd al begint te schijnen, zelfs in tijden van verdriet of zorgen. Het nieuwe begin dat God ons belooft, is er al – klaar om in ons leven toegelaten te worden.

Schrijf je hier in voor de adventsretraite