Myriam Van den Eynde is de tweede niet-jezuïet die de 40-dagenretraite van de jezuïeten schreef. Wie is Myriam en wat had ze voor ogen met de digitale retraite: Hem achterna? 

Hoe bent u terecht gekomen bij de ignatiaanse spiritualiteit

“Ik ben lang adjunct-directeur van een jezuïetencollege geweest en ik studeerde economie aan de Universitaire Faculteit Sint-Ignatius Antwerpen, dus ik ben al wel even met de jezuïeten onderweg. Toch kwam hun ignatiaanse spiritualiteit pas in 2003 in mijn leven, toen ik de Geestelijke Oefeningen deed. Dat was een levensveranderende ervaring. Daarna heb ik ook de opleiding gevolgd tot geestelijk begeleider, maar ik had toch wel koudwatervrees toen ze mij vroegen voor deze 40-dagenretraite. Ik ben geen ‘religieuze professional’ met een stevige theologische scholing, zoals eerdere auteurs.”

Een levensveranderende ervaring, kunt u dat toelichten?

“Ik heb nogal geworsteld met veel kerkelijke issues. Voor een deel komt dat door mijn gevoeligheid voor taal. De liturgische taal sloot voor mij veel af, in plaats van dat ze dingen toegankelijk maakte. De taal van Huub Oosterhuis heeft mij aan boord gehouden; en ik wilde ook per se aan boord blijven.”

Christus was voor mij een no go zone, dacht ik

“Toen kwamen die Geestelijke Oefeningen op mijn pad. Die zijn extreem gericht op Christus. En ik had toen helemaal niets met Christus. Bij een inleidend praatje aan het begin van het traject wilde ik gillend wegrennen, het klonk allemaal zo vroom. Tegelijk stroomden de tranen over mijn wangen. Ik wist: dit moet ik doen. Maar Christus was voor mij een no go zone, dacht ik. Christus was voor mij te hoog gegrepen. Ik voelde zoveel weerstand en was zo dwars. Maar het is helemaal anders uitgedraaid. Hij is tot mij gekomen. Hij is mij overkomen, veel meer dan ik hem heb gezocht. Ook al beschouwde ik mezelf voor Christus als verloren, toch werd ik gevonden. Toen kon ik niet anders dan mijn weerstand loslaten.”

Schrijf je hier in voor de gratis 40-dagenretraite van de jezuïeten.

Wat was daarin de sleutel?

“Mijn begeleider zei steeds: zeg wat je te zeggen hebt. Sta op jouw plek en durf daar ook te staan. Zo groeide de overtuiging dat God ons neemt zoals Hij ons vindt. Je moet niet eerst ergens aankomen voordat je kunt beginnen met bidden. Nee, zeg gewoon hoe het met u gesteld is en begin.”

“Dat idee was belangrijk bij het schrijven van de 40-dagenretraite. Zoals Jezus dat zegt bij Johannes, tegen de eerste leerlingen: Wil je weten waar ik leef, waar ik van leef, waar mijn thuis is? Kom maar mee, je zult het zien. Zo is zo’n retraite ook. Kom in beweging. Zet een stap en kijk wat er in jezelf beweegt. Bevalt het je waar je terecht bent gekomen? Dan zet je nog een stap. Steeds probeer je Jezus in de gaten te houden: waar is Hij en wat doet die plek of het woord dat Hij zegt met mij? Dat spreekt mij ook aan in de titel: Hem achterna. Ga maar mee, geen idee waar je zult uitkomen, maar het zal goed zijn waar je uitkomt.”

Hem achterna… ja, naar Golgotha onder andere. Dat is misschien toch even slikken bij aanvang.

“Dit traject eindigt in de Goede Week. Maar op elk moment is er de vrijheid om te zeggen: hier stopt het voor mij, de volgende stap kan ik nog niet zetten. Die vrijheid is fundamenteel. Jezus wil ons niet tegen onze zin in meenemen.”

De grond waarop je staat is heilige grond, alleen daar kan het gebeuren.

“Zo ook in de Goede Week. De één zal zeggen: als het mij lukt toe te kijken is dat al heel wat. Iemand anders wil misschien met Simon van Cyrene mee Jezus’ kruis dragen. Een ander denkt: Maria heeft altijd veel voor mij betekend, misschien ga ik naast haar staan aan de voet van het kruis. Je hoeft het niet te forceren, je moet ook niet ergens anders willen zijn dan waar je op dat moment bent. De grond waarop je staat is heilige grond, alleen daar kan het gebeuren. In dat opzicht zal ieders Golgotha anders zijn en dat is goed.”

“En dan wordt het Pasen. God wil ons bij de vreugde brengen. Ik denk dat Jezus mensen warm wilde maken voor God, omdat Hij in God een vreugde vond die nergens anders te krijgen is. Een duurzame en vervullende vreugde. Dat aspect heb ik willen benadrukken in de retraite.”