Er wordt veel gesloten om ons heen: postkantoren en dorpswinkels, kloosters en kerken. Reden voor mismoedigheid? ‘Alles heeft zijn tijd’ en ‘het goede blijft’.

Begin november vierde de Congregatie van de Zusters van Schijndel haar 175-jarig bestaan. Het was voorafgegaan door een jaar van bezinning en herdenken. Het werd een groot feest, dagen achtereen, met zusters en hun familieleden, met vrijwilligers en personeelsleden, met vrienden en relaties en met de dorpsgemeenschap van Schijndel. Het was een groots en vooral warm feest. Een feest van dankbaarheid voor wat zusters van de congregatie door de jaren heen hebben betekend voor de mensen om hen heen, voor maatschappij en kerk. Lopend door de tentoonstelling die door de Heemkundekring in Schijndel was opgebouwd, met eindeloze rijen foto’s, werd ik getroffen door de inzet van die zo vele vrouwen, vaak in uiterst moeilijke situaties, hier maar ook in de missies. Het prachtige boek dat de gemeente Schijndel de zusters aanbood heeft als titel: Alles heeft zijn tijd. Dat kan weemoedig maken: de tijd van de oogst is voorbij, de kilte van de herfst aangebroken….

Voor de zusters was het echter ook een feest van vertrouwen, vertrouwen in toekomst. Dat de inspiratie waaruit de zusters leefden en nog steeds leven doorgedragen wordt naar de toekomst, op een andere manier dan zij het hebben gedaan, maar toch… Dat is echt geloof.

Het goede blijft

Het deed me denken aan het slotfeest van de Universiteit voor Theologie en Pastoraat in Heerlen, nu bijna twintig jaar geleden. Op last van (kerkelijke) hogerhand moesten ze fuseren met de theologische faculteit van Nijmegen, zeer tegen hun zin. Maar het motto van het afscheidsfeest, in grote letters in de tuin vóór het hoofdgebouw, luidde: ‘Het goede blijft!’

‘Alles heeft zijn tijd’ en ‘het goede blijft’.

Alles heeft zijn tijd. Er wordt veel gesloten om ons heen: het laatste postkantoor verdwijnt, symbool van een voorbije tijd, een voorbije vorm van communicatie tussen mensen. Dorpswinkels en buurtwinkels sluiten, wijkcentra en dorpscentra verdwijnen of krijgen een nieuwe bestemming. Veel van onze kerken, in diezelfde periode gebouwd, staan op de lijst om hun deuren te sluiten met al dan niet een nieuwe bestemming. Alles heeft zijn tijd. Het klinkt vaak erg kil, de kilte van de late herfst, zonder uitzicht op een nieuwe lente. Geld en economie lijken de bepalende factoren. Geen wonder dat mensen de moed verliezen.

Continuïteit

De zusters van Schijndel hebben laten zien dat het anders kan, anders zou moeten, met warmte en in grote dankbaarheid terugkijkend naar het verleden. Het stille verdriet niet wegstoppen, maar dit opnemen in het vaste geloof dat ‘het goede blijft’. Geloven dat de toekomst volledig in continuïteit is met de inspiratie uit het verleden en uit onze eigen dagen, maar tegelijk ook volledig nieuw en eigentijds.