De gewelddadige dood van dominee Dick Piersma heeft heel Ubbergen en omgeving geschokt. Ben Frie SJ, die het slachtoffer persoonlijk kende, over de impact van een moord in een vredig dorp.
Ik ben gek op detectives. Ik ben The Killing dag na dag gaan volgen tot en met de intense ontknoping. Daarna was The Bridge aan de beurt met een vergelijkbare spanning. George Gently, Lewis, Wallander, allemaal namen die mij een boeiende avond garanderen met respect voor de knappe manier waarop ze gemaakt zijn, door acteurs, decorbouwers en scenarioschrijvers.
Het bericht dat in Ubbergen, niet ver van mijn woonplaats, een dominee vermoord werd, afgelopen zaterdag, maakt alles anders. Ik heb met de man samen een huwelijk ingezegend, prettige gesprekken gevoerd, bij een feestelijke gelegenheid kennis gemaakt met zijn partner. Naar het zich laat aanzien is de laatste ook degene die een einde maakte aan het leven van dominee Piersma.
Vijf moorden in minder dan een jaar: allemaal in de polder waar je zo vredelievend in het zomerzonnetje rond kunt fietsen
Mediawerkelijkheid wordt dan verschrikkelijk waar. Jarenlang ging het dorp aan de rand van de Ooijpolder door voor een vredig dorp, gezellige huizen, weinig pretenties. In minder dan een jaar is er een moord op de Vlietberg, een drievoudige moord in Kekerdom – ook zo’n Wim-Sonnevelddorp – en deze gebeurtenis rond dominee Piersma. Allemaal in de polder waar je ’s zondags zo vredelievend in het zomerzonnetje rond kunt fietsen.
Vaker vraag ik me onderweg af wat zich allemaal niet afspeelt achter de talloze voordeuren waar ik langsrijd. Huiselijk geweld – dat moet zich hier dan toch ook voordoen? Echtscheidingen, de intermenselijke drama’s die we dagelijks onder ogen moeten zien, het gebeurt naast ons dus ook. Collega’s zijn geschokt: als pastor weet je dat je met vele mensen contacten hebt, en een dominee in zijn gemeente of een pastor in het ziekenhuis worden door velen gekend. Tallozen worden persoonlijk geraakt en geschokt door een drama als dit.
Verbijstering is in competitie met ‘we moeten toch verder’
“Dit is gewoon niet te bevatten”, kopt de krant. Verbijstering is in competitie met ‘we moeten toch verder’. Een gewelddadige moord kan dan weliswaar een onderdeel zijn van het christelijk belijdenis, maar de ontzetting komt eerst. Het is een lange weg eer je weer ruimte vindt voor verrijzenisgeloof en liefde die sterk is dan de dood. Hoe kan ik mensen hierin nabij zijn? “Uit de diepte roep ik U, Heer”, schrijft de psalmdichter. De psalmen weten het: alleen de diepte is de vindplaats van oplossingen hiervoor.