God valt lastig te bewijzen, toch speelt hij een rol in deze wereld. Ben Frie daalt af tot de kern van zijn geloof en overpeinst ongemakkelijke vragen.
Iemand wilde eens dat ik zou bewijzen dat God de leiding heeft in ons leven. Ik geloof daar niets van, en zond hem heen als een rijke jongeling die dacht God in zijn bezit te hebben en van dat besef beroofd werd. Maar, zo luidt natuurlijk de volgende vraag: welke rol speelt God dan wel?
Wie zich verzoenen kan met de eigen beperktheid, herwint zijn vrijheid
Ik beschouw God als een oorspronkelijke bron van energie, die creatief werkt aan alles wat wij waarnemen in ons leven. Een creatieve energie waar de zon slechts een beeld van is. Elke gedachte, elke daad, elke gebeurtenis komt uit die oorspronkelijke energie voort. Het goede, het ware, het schone – een grootse, voortdurend herhaalde scheppingsdaad. Volgende vraag: het kwaad dus ook? Ja, misschien wel, maar dan niet als oorspronkelijk idee, maar als gevolg van een ander principe.
De goddelijke oorsprong is vooral liefde, zo groot en zo veel dat het resultaat heel onze schepping is. Een schepping vol mogelijkheden en kansen, wonderlijk mengsel van leven en laten leven, delen en stelen. Wie echte vrijheid geeft, een echte keuze en vrije wil, laat meteen ook ruimte voor goed en kwaad. De uitnodiging is, bij de keuze voor leven of dood, toch het leven te kiezen. Tegelijk zal de Schenker moeten aanvaarden, dat de keuze ook tot de dood kan leiden.
Wij kunnen zelf onze beslissingen nemen, ons leven inrichten naar onze smaak en voorkeur. We zijn in die zin autonoom. Maar die autonomie is beperkt, en dat vast te moeten stellen valt ons zwaar. Waarom zijn wij beperkt? Hoezo moeten wij ziekte en dood aanvaarden, ons neerleggen bij geweld en mislukking? Waarom kan liefde vernietigd worden? Bestaat God eigenlijk wel?
Wie zich verzoenen kan met de eigen beperktheid en het onvolmaakte van het menselijk vermogen, herwint zijn vrijheid. Als je innerlijk open staat voor het ontvangen van creativiteit in plaats van zelf God te zijn, kun je verantwoordelijkheid nemen en kiezen. Het vermogen om verantwoordelijk te zijn is niet het resultaat van onze eigen wil. Je beroept je dan op de Schenker van jouw creativiteit – en ik heb nooit gemerkt dat die het liet afweten. Integendeel, Hij schonk nog meer.