Wie niet op weg durft te gaan, ontmoet nooit dat kind, te klein voor een kroon. Een meditatie bij het lied Journey of the Magi van Frank Turner.

Mensen die op hun eentje naar Compostella stappen ontmoeten vaak de gekste mensen: zichzelf. Wanneer die dan thuiskomen zijn zij zo veranderd dat ze veel moeite hebben om zich weer aan te passen aan wie niet veranderen wil.

Dubbele bodem

Er is een mooi lied van de Britse singer-songwriter Frank Turner, Journey of the Magi. Zijn Driekoningen zijn wel wat verrassend: Mozes, Odysseus en Balthasar, allen op het eind van hun reis en hun Latijn. Een diepe teleurstelling heeft hen geveld: Mozes zal het hem beloofde land niet zien; het thuis van Odysseus is totaal veranderd; Balthasar zocht naar een koning en vind een kind, te klein voor een kroon.

Wie je ook bent, wees wat je gelooft en zet je op weg

Tegelijkertijd ontdekken zij de dubbele bodem van hun teleurstellingen: als prinsen van respectievelijk Egypte, Ithaca en Perzië hadden zij alle drie op veilig kunnen spelen, maar dan zouden ze nooit ontdekt hebben wie ze eigenlijk willen zijn. Geen van hen wist waar de weg hen zou brengen. Het beloofde land dat Mozes vindt, is nóg mooier dan wat hem beloofd was. Het vertrouwde thuis dat Odysseus vindt, is nóg bekoorlijker dan wat hij achterliet. De God die Balthasar vindt, is nóg indrukwekkender dan wat hij gedacht had. Driekoningen zetten zich op weg, en keren langs een andere weg terug.

Vierde koning

Driekoningen zijn wijzen die niet domweg bij de Kerstpakjes blijven zitten, maar op weg gaan en een ster volgen, niet wetend waarheen. Er is het verhaal van een vierde koning, die er meer dan dertig jaar over deed om de ster te volgen, omdat hij onderweg halt hield bij mensen die hem nodig hadden. Toen de ster uiteindelijk stil stond boven een man aan het kruis, wist hij in een oogopslag dat hij goed bezig was geweest.

Dit eenvoudig lied brengt onopvallend drie oeroude culturen samen die aan de basis liggen van ons huidig Europees welzijn: de Joodse, de Griekse en de christelijke tradities. Als goeie singer-songwriter hangt er ook nog een moraal aan het verhaal: wie je ook bent, wees wat je gelooft en zet je op weg. Je kunt natuurlijk op veilig spelen als een prins of prinses uit de Lage Landen, dat is jouw keuze. Maar dan ontdek je nooit dat ruime beloofde land dat diep in je zit, dan herover je nooit je eigen geliefden opnieuw, dan ontmoet je nooit die vreugde van dat kind, te klein voor een kroon. Zet je op weg en wees wie je droomt.