Annemarie Gielen gelooft dat in iedere mens een bron ligt vanwaaruit we kunnen scheppen in plaats van kapot te maken. Hoe vindt deze directeur van Pax Christi Vlaanderen die bron in haarzelf?
‘Die bron vind ik gevoelsmatig. Als ik voel dat er iets niet klopt voel ik dat fysiek. Dat is voor haar vergelijkbaar met het gevoel van boos of ontevreden zijn. ‘Dat gevoel gaat bij mij niet weg – en ik heb het er moeilijk mee dat dat niet weggaat. Het zet mij in actie, want het is voor mij zoiets als honger hebben, daar doe je ook iets aan. Soms lukt dat en soms is dat moeilijk. Je vindt bovendien ook niet altijd een gesprekspartner voor hetgeen je onrustig maakt.’
‘Misschien ben ik hoopvol van aard. Want als ik het geloof en de hoop niet meer hebt dat verandering mogelijk is, dan zou ik niet meer werken voor Pax Christi.’ In haar hoop vindt ze de kracht om haar verontwaardiging om te zetten in iets positiefs. Daarin zijn menselijke relaties voor haar belangrijk. ‘Dat ik weet dat andere mensen op andere plekken bezig zijn met vrede.’