Het is in deze tijden bijna onmisbaar: videobellen met collega’s. Als de verbinding en de organisatie goed zijn, blijkt internetvergaderen doorgaans bovendien veel efficiënter. Maar efficiëntie is niet alles …

Het is precies 12 uur. Op mijn computerscherm verschijnen een twintigtal deelnemers aan de vergadering, zwaaiend naar elkaar en groeten uitwisselend. Het is 12 uur, onze tijd. In Nieuw-Zeeland is het al vroeg in de nacht, in Peru 5 uur in de ochtend, met alle varianten ertussenin. Maar iedereen is er, vertegenwoordigers van Pax Christi, mensen die zich in vaak heel moeilijke omstandigheden inzetten voor vrede en gerechtigheid. Velen kennen elkaar uit eerdere bijeenkomsten. Het is de eerste keer dat we, gedwongen door de omstandigheden, via het internet vergaderen. 

Ook stemmen gaat prima

De vergadering verloopt voorspoedig: een feilloos werkend computerprogramma, een goede planning, zakelijke voorbereiding en een efficiënte manier van vergaderen en van stemmen. Voor dit laatste had het programma een goed werkende module. Ook lastige agendapunten worden goed en zakelijk afgehandeld en de stemmingen over lastige – financiële – onderwerpen verlopen goed georganiseerd en met een positief resultaat.

We realiseerden ons vooral ook, wat we hadden uitgespaard met deze manier van vergaderen.

Als twee uur later de bijeenkomst volgens schema wordt afgesloten, kijken we terug op een efficiënte vergadering. Het liep prima, zo’n mondiale vergadering via het internet, met zelfs vertaling Spaans-Engels. 

De opgebouwde spanning over alles wat er mis zou kunnen lopen ontlaadde zich in een zucht van opluchting en grote dank voor de organisatie. We realiseerden ons vooral ook, wat we hadden uitgespaard met deze manier van vergaderen. Tel het eens op: alle reistijd, vooral van de mensen buiten Europa, alle telkens terugkerende problemen rond tickets en visa. En niet op de laatste plaats het grote bedrag aan reiskosten dat we zo hebben kunnen besparen: in de huidige onzekere financiële omstandigheden een factor van belang. Helemaal tevreden dus.

Internetvergaderen, efficiënt maar …

Maar toch … Toch knaagde het daarna bij me. Je bent twee uur lang in gesprek met mensen uit de Filippijnen, uit Jeruzalem, Sint-Petersburg, Zuid-Soedan, Peru, New York, om maar een paar brandhaarden te noemen, en geen woord heb ik gehoord over hun ervaringen, hun zorgen, hun vaak zo moeilijke activiteiten, hun hoop voor de toekomst … Ja, efficiënt was het, maar wat heb ik het gemist: de gesprekken aan tafel, tijdens de pauzes, tot laat in de avond, gesprekken die doorklinken tijdens de formele vergaderingen. Pas dan ervaar je wat zo’n wereldwijde vereniging is, dan voel je de inzet en de emoties van deze mensen en door hun verhalen heen ook die van zoveel mensen achter elk van hen.

Met pijn in het hart realiseer ik me nu dat ik, vanwege alle financiële onzekerheid, heb moeten voorstellen om alle fysieke “face to face” vergaderingen het komend jaar te vervangen door internet-vergaderingen. Het voorstel werd met algemene stemmen aangenomen, maar toch …