Marie Dennis is een vrouw waar het Vaticaan naar luistert. Samen met bisschop Kevin Dowling waren ze negen jaar het gezicht van de wereldwijde vredesbeweging Pax Christi.

– “Het woord is aan bisschop Dowling, president van Pax Christi.”
– “Sorry, voorzitter, hierover zal het woord worden gevoerd door mijn collega naast mij, mevrouw Dennis”.
Zij gaat naar voren en houdt een gloedvol en geïnspireerd betoog over het belang van actieve geweldloosheid als kernelement binnen christelijke vredesspiritualiteit. Het is een conferentie binnen de muren van het Vaticaan. Vanzelfsprekend daar dat de bisschop het woord krijgt, maar even vanzelfsprekend dat Kevin Dowling de gelijkheid van man en vrouw en die van alle gelovigen, bisschop of leek, benadrukt. “Soms moet je de mannen in het Vaticaan een beetje permanente educatie geven.”

De vredesspiritualiteit van Marie Dennis

En zo hoort het ook binnen de wereldwijde vredesbeweging Pax Christi. De statuten kennen twee ‘co-presidenten’, die als team en op voet van gelijkheid de beweging leiden en voorgaan: een bisschop en een vrouwelijke leek. Al negen jaar zijn Marie Dennis en Kevin Dowling zo samen het gezicht van Pax Christi. Zij vormen een hecht team: Kevin, bisschop van Rustenburg in Zuid-Afrika en Marie, trotse moeder van zes kinderen uit de Verenigde Staten.

“Soms moet je de mannen in het Vaticaan een beetje permanente educatie geven.”

Marie, heel haar leven al actief in vredeswerk, werd twintig jaar geleden lid van de Raad van Pax Christi en nadat ze in 2012 haar baan in een Amerikaanse missie- en vredesorganisatie had opgegeven, zette ze zich voor honderd procent in. Ze ontpopte zich als een succesvol fondsenwerfster, iets wat ze zelf nooit had gedacht. Maar belangrijker was haar inzet voor de vredesspiritualiteit en de laatste jaren voor actieve geweldloosheid als kernelement in die spiritualiteit. Dat paus Franciscus zijn vredesboodschap twee jaar geleden aan dit thema wijdde, is voor een belangrijk deel aan haar inzet te danken.

Bisschop van het moeilijkste bisdom

Kevin is al 25 jaar bisschop van wellicht het moeilijkste bisdom van Zuid-Afrika met veel armoede, een grote aidsproblematiek, onrust onder de mijnwerkers en vluchtelingen en arbeiders vanuit het naburige Zimbabwe. Hij staat bekend als een bisschop die diep betrokken is bij persoonlijke problemen in zijn bisdom en voor wie de zorg voor mensen zwaarder weegt dan de kerkelijke leer. Op landelijk niveau is hij actief in de verzoeningsactiviteiten na de periode van de apartheid en van hieruit ook in andere oorlogsgebieden in Afrika. Ondanks deze zware lasten slaagt hij erin overtuigend te participeren in conferenties, lezingen, vergaderingen en ontmoetingen van Pax Christi. Vaak arriveert hij in de ochtend na een (lange) nachtvlucht, om een paar volle dagen later weer in de nacht terug naar Zuid-Afrika te vliegen, waar een urenlange autorit van het vliegveld naar Rustenburg volgt, om dan meteen weer aan het werk te gaan.

Negen jaar lang zo’n team: het is een zegen

Negen jaar lang hebben ze zich samen ingezet, Marie en Kevin, langer mag niet volgens de statuten. Het moment is gekomen om een nieuw team te kiezen. En dat is een lastige klus. Een bisschop vinden die zo in een team kan en wil functioneren valt al niet mee. Iedere dame die wordt gevraagd, spiegelt zich aan het voorbeeld van Marie en zegt al heel snel dat ze dat in elk geval niet kan. Negen jaar lang zo’n team: het is een zegen, maar dan wel een die opvolging heel lastig maakt.

*** Update: Pax Christi International heeft op haar algemene vergadering van 26 en 27 juni twee nieuwe covoorzitters gekozen: zuster Teresia Wamuyu Wachira uit Kenia en bisschop Marc Stenger van het Franse Troyes