Veerle is docent aan een Vlaamse jezuïetenschool. Met collega’s pelgrimeerde ze door het Spanje van Ignatius. Ze keerde huiswaarts met vonken van het ignatiaans vuur.

Soms moet een mens op een onverwachte uitnodiging durven ingaan. Daarom schreven Ria Snykers en ikzelf ons in voor een pelgrimstocht. Georganiseerd door Ierse collega’s. Een bezinningsweek in de paasvakantie, naar het Spaanse Manresa. Zij is leerkracht Engels en Duits, ik Nederlands en gedragswetenschappen. We werken op het Onze-Lieve-Vrouwecollege in Antwerpen.

Kunstwerk over mystieke ervaringen

Wat we tijdens die week in Spanje beleefd hebben, was wellicht te intens om goed onder woorden te brengen. We bezochten een aantal bijzondere plaatsen, zoals de plek waar Ignatius ‘een grote helderheid en inzichten over verschillende zaken’ verkreeg, niet zo ver van de rivier de Cardoner.

Wat we tijdens die week in Spanje beleefd hebben, was wellicht te intens om goed onder woorden te brengen.

Er bevindt zich nu een werk van de Chileense kunstenaar Fernando Prats. Hij beeldde het verlangen om te zoeken naar de oorsprong van elke inspiratie uit met een diepe kuil, bedekt door een plaat waarop in spiraalvorm de namen van 117 mensen staan die verschillende godsdiensten beleden en een mystieke ervaring hebben gehad.

Tour langs enkele hoogtepunten

We vierden eucharistie in de Cova, de grot waar Ignatius zijn Geestelijke Oefeningen schreef. We gingen een kijkje nemen in het oude gasthuis waar Ignatius zich ten dienste stelde van de zieken en de armen. In het heiligdom van Montserrat namen we deel aan een viering om vervolgens een stuk van de Camino af te leggen. Op een van de toppen van het wonderlijke gebergte verbleven we een moment in stilte.

Ten slotte bezochten we enkele plaatsen in het ignatiaanse Barcelona, waarna we een bezoek aan de Sagrada Familia meepikten.Voor ons, leerkrachten van een jezuïetenschool, was de pelgrimstocht inspirerend. We hadden enkele jaren geleden met een groepje collega’s al wel Het verhaal van de pelgrim gelezen, de autobiografie van de stichter van de Sociëteit van Jezus. Maar de plaatsen mogen bezoeken die in dit verhaal voorkomen, spreekt nog zoveel meer tot de verbeelding. Het werd duidelijk waarom Ignatius reeds tijdens zijn leven als een heilige werd beschouwd.

Ignatiaanse spiritualiteit: uitstekend voor leken

Bovendien kregen wij van onze Ierse vrienden een stapel lectuur waarin wij ons konden verdiepen. Een Ierse jezuïet, Peter Sexton, leidde ons elke dag een beetje dieper in de spiritualiteit in. In de geest van Ignatius probeerden we zelf te groeien in onderscheiding. Zo werden we bijvoorbeeld uitgenodigd om na te denken over zogenaamde successen en mislukkingen in het leven van Jezus, van Ignatius en in ons eigen leven.

Zo werden we bijvoorbeeld uitgenodigd om na te denken over zogenaamde successen en mislukkingen in het leven van Jezus…

Ondanks taal- en cultuurverschillen lukte het eigenlijk aardig om hierover op het einde van de dag een terugblikgesprek te voeren met de Ieren, die ons steeds op ons gemak stelden en met wie het heel goed klikte. Pater Sexton benadrukte dat Ignatius zijn Geestelijke Oefeningen schreef toen hij zelf nog een leek was en dat de ignatiaanse spiritualiteit er zich dus uitstekend toe leent om door leken te worden beoefend.

Opvoeden is verstand én hart vormen

We voelden een grote verbondenheid met de andere groep; in de colleges in Ierland en in Vlaanderen streven we hetzelfde opvoedingsproject na en het was fijn om hierover uit te wisselen. Zo bespraken we aan tafel hoe we op de verschillende scholen de sociale projecten vormgeven. Door deze projecten komen onze leerlingen in contact met kwetsbare medemensen. Ze worden uitgenodigd om vervolgens over hun ervaringen te reflecteren. Het was leerrijk te vernemen hoe colleges binnen een andere maatschappelijke context hun leerlingen op weg zetten met hetzelfde opvoedingsdoel voor ogen: hun verstand én hun hart vormen.

Onze eigen innerlijke weg

Naast de letterlijke pelgrimstocht naar Manresa, Montserrat en Barcelona, legden Ria en ik onze eigen innerlijke weg af. We kregen een week lang de kans tot verdieping en leerrijke uitwisseling. Begeleid door hartelijke Catalaanse jezuïeten konden we ook letterlijk in de voetsporen van Ignatius stappen. Daar zijn we dankbaar voor. Met veel energie zijn we weer begonnen aan onze taak op school. We hopen een vonkje van het ignatiaanse vuur te kunnen doorgeven aan onze leerlingen en collega’s.