Op 4 december overleed een van onze auteurs, pater Hans van Leeuwen SJ. Hij werd 85 jaar. Tot afgelopen zomer bewees hij Ignis diensten met trefzekere analyses. 

De heldere geest van Hans van Leeuwen heeft ons grote diensten bewezen. Immers, als er in onze redactie gezocht werd naar iemand met theologische achtergrond die ook in spiritualiteit thuis was om, bijvoorbeeld een boek te recenseren, was het resultaat van zijn werk altijd van grote kwaliteit. Hij dwong bijna af dat je na het lezen zou zeggen: ja, je hebt gelijk.

Hij had iets ondoorgrondelijks. Soms kon je raden in welke richting zijn uitspraak zou gaan. Dan had hij een ondeugende, heel sprekende blik. Maar vaak bleef verborgen wat hij zelf vond of dacht. Dat was niet zo als hij schreef: heel trefzeker en scherp kon hij analyseren en hart en ziel blootleggen van een auteur, een boek of film. 

Nooit aarzelend, altijd glashelder

Aan de vergadertafel kon het wat langer duren eer hij het woord nam, maar als hij sprak was het bondig, nooit aarzelend (hij had er eerst over nagedacht) en glashelder. Hij kon zich goed verdiepen in anderen, kon zich ook laten adviseren en luisterde dan kritisch en gaf een commentaar wat zaken nog beter hanteerbaar maakte. Als hem gevraagd werd een proces of een bezinning te begeleiden, dan was hij beducht dat zijn gehoor niet zomaar zou overnemen wat hij zei. Liever zag hij dat je zelf ging nadenken, met de originaliteit waar hij zelf naar streefde. Hij heeft ons soms verbaasd met de momenten waarop hij kleur bekende, ook al omdat hij geen uitgesproken keuzes ten toon spreidde. Ooit speelde hij voor wijze kater en die rol heeft hem altijd vergezeld.

Het geheim van Christus bleef voor hem steeds nieuwe aspecten tonen

Hans was een rascatecheet: hij werkte drie jaar aan het Hoger Katechetisch Instituut in Nijmegen. In 1969 werd hij docent aan de KTHA in Amsterdam, nadat hij promoveerde in de theologie op Paul Tillich in 1967. Hij was nauw betrokken bij “Om Vuur” in Deventer, het spiritualiteitscentrum dat de jezuïeten daar leidden tot 1992.

Hans van Leeuwen, geboeid door het mysterie van Christus

Hij hield ervan mensen met elkaar te verbinden. Dat bleek, wanneer hij na een gezamenlijke discussie een samenvatting gaf: dan wist hij alles wat gezegd werd tot één geheel te maken. Datzelfde deed hij als hij een inleiding gaf op de lezingen van een misviering. Dan speelde hij het klaar de meest tegenstrijdige thema’s met elkaar in verband te brengen en tot verschillende aspecten van een en hetzelfde mysterie te verenigen. Hans bleef studeren tot kort voor zijn levenseinde: het geheim van Christus bleef voor hem steeds nieuwe aspecten tonen. In het interview met hem sprak hij dit zeldzaam duidelijk uit.